Dzisiaj trochę o architekturze systemów informatycznych. Wzorzec Command Query Responsibility Segregation (CQRS) a dobrze już poznany model Create Read Update and Delete (CRUD). Na początek krótka charakterystyka, a w dalszej części spróbuje opisać w jakich przypadkach Fowler uważa CQRS za lepsze rozwiązanie.
CQRS pozwala nam potraktować dane w odmienny sposób niż w tradycyjnym ujęciu CRUD. Dla przykładu składanie modelu z wielu rekordów czy tworzenie jakiegoś wirtualnego rekordu łączącego różne miejsca. W przypadku aktualizacji danych może to być określenie reguł sprawdzenia poprawności tych danych czy też zezwolenie na przechowywanie tylko pewnych ich kombinacji. Widać tutaj, że użytkownik tak naprawdę korzysta z wielu różnych od siebie reprezentacji tych informacji.
Problem w tym, że w takim utartym już podejściu CRUD, gdy istnieje potrzeba rozdzielenia i na nowo zdefiniowania nowego modelu danych to siłą rzeczy sprowadzamy ją do jednego miejsca, która działa jako punkt integracji tych wszystkich koncepcji. Natomiast CQRS rozdziela ten model na modele aktualizacji (Command) i wyświetlania (Query). Fowler jako uzasadnienie tego podziału wskazuje, że w przypadku bardziej skomplikowanych aplikacji, posiadanie wspólnego modelu (dla poleceń i zapytań), czyni kod zbyt złożonym.
Zatem wracając do pytania od którego zacząłem kiedy CQRS a kiedy CRUD ? Zdaniem Fowlera nie powinno się używać CQRS w całej aplikacji, a jedynie w określonych jej częściach (np. BoundedContext w języku DDD). Co więcej owa część (domena) musi dać się zamodelować w taki sposób, inaczej niepotrzebnie zwiększymy złożoność kodu. Zaletą zastosowania CQRS jest też poprawa wydajności aplikacji. Dzieje się tak poprzez podział obowiązków, obie części programu można skalować w sposób od siebie niezależny. Jak również wprowadzając różne strategie optymalizacji czy techniki dostępu do bazy danych.
Reasumując CQRS jest wzorcem, o którym warto sobie przypomnieć, gdy tradycyjny model CRUD zawodzi. Trzeba jednak mieć na uwadze, że jego implementacja nie należy do łatwych. Stosując go jedynie w takich częściach systemu, gdzie wspomniany podział wydaje się być naturalny.